Bij de douane in Mandalay waren we heel even zenuwachtig. Online lazen we dat toeristen zonder terugreisticket soms bij de douane tegengehouden worden. Bij ons was er helemaal niks aan de hand en konden zo doorlopen.
Vanaf de airport in Mandalay kan je de taxi naar het centrum nemen of een minivan. De taxi kost 15.000 kyat (€9,30) en de minivan 4.000 (€2,49-) kyat per persoon. Wij kozen voor de minivan en deze bracht ons ook netjes naar het hotel. In de aankomsthal is er een desk waar je dit kunt regelen. Je loopt er eigenlijk gelijk tegenaan omdat alle toeristen (8 man haha) hierheen gaan.
ET hotel
Wij verbleven in het ET Hotel. We sliepen hier voor €7,- p.p.p.n. Het was echt een prima hotel! Super aardig personeel die je graag met alles helpt. Het ontbijt zit bij de kamerprijs inbegrepen en bestond uit 3 toasts met jam, ei, bananen, en thee of koffie. In Mandalay is er niet echt een centrum met winkeltjes of restaurantjes. Het maakt dus eigenlijk niet uit waar je hotel zit.
Eten
Je merkt echt dat Myanmar nog niet echt gericht is op toerisme. Vaak zijn er geen Engelse menu kaarten en bij de kraampjes langs de weg ook geen plaatje met wat ze verkopen. Het is dus gewoon een kwestie van aanwijzen, geen idee hebben wat je eet en na het eten maar zien wat je moet afrekenen. Vaak moesten wij met zijn tweetjes rond de 5.000 – 8.000 kyat afrekenen wat dus tussen de €3,-/€5,- euro ligt. Hiervoor kreeg je echt genoeg eten en wat te drinken.
Je hebt in heel Mandalay een soort van bier tentjes. Deze kan je herkennen aan de groene uitstraling en bierflesjes als posters. Vaak zitten hier alleen maar mannen binnen volop bier en rum te drinken. Hier hebben wij een aantal keer gegeten en dat was goed te doen. Het is er wel heel smerig. Bier over de tafel, de hele grond onder met schillen van nootjes die je gratis krijgt. Maar zodra je als toerist binnen komt (en je hebt geluk) wordt dit voor je schoon gemaakt.
Vervoer
In Mandalay hebben wij gebruik gemaakt van de scootertaxi en de fiets. De scootertaxi’s zijn helemaal niet duur en super fijn met het warme weer. Loop je langs de weg dan zullen meerdere scooters stoppen en vragen of je een rit wilt. Met zijn tweeën achterop is ook geen probleem.
Natuurlijk kan je zelf ook een scooter huren, maar hier hebben wij dat niet gedaan. Het verkeer houdt heel erg rekening met elkaar. Het is een kwestie van goed kijken en meerijden met de rest van het verkeer.
Wel zijn wij op de fiets naar verschillende plekken geweest. Hierbij is het hetzelfde verhaal als met de scooter. Goed opletten en rechts blijven fietsen.
Bezienswaardigheden
Mandalay Hill
Oftewel, Mandalay Hell 😉 777 traptreden omhoog naar een mooi uitzichtpunt. Wij zijn hier met de scooter heengebracht voor 4.000 kyat (€2,50). De klim moet je op blote voeten doen terwijl de vloer echt heel erg smerig is. Maar ach, dat was je er wel weer af.
Onderweg kom je allerlei eetplekjes, mini winkeltjes en fotoplekjes tegen. Wat mij verbaasde is dat de verkopers ons geen dingen aan probeerden te smeren maar dat het echt meer voor de locals was. Tuurlijk proberen ze je af en toe een flesje water te verkopen, maar je wordt er niet mee dood gegooid wat ik had verwacht. Dus ik vond het persoonlijk een hele fijne klim naar boven. Wij kwamen weinig toeristen tegen, maar wel heel veel locals. Ik heb me laten vertellen dat tijdens zonsondergang meer toeristen de hill beklimmen. Onderweg heb je ook genoeg zitplekjes om even bij te komen. Eenmaal boven heb je een uitkijkpunt waarvoor je 1.000 kyat (€0,62) moet betalen. Het is een mooi uitzicht maar bij ons was het helaas een beetje bewolkt.
Ook als je niet zo goed ter been bent kun je bovenop de hill komen. Je kunt je af laten zetten met de taxi en het laatst stukje de lift pakken.
U Bein Bridge
Hier zijn wij naartoe gegaan met de fiets. Deze fietstocht is 11 km en heerlijk om te fietsen. Onderweg moet je wel heel veel zwaaien en lachen naar de locals. Soms denk je ‘is zijn scooter nou kapot?’, maar dan komen ze gewoon even gezellig naast je rijden om je te groeten en even goed te inspecteren. Op de terugweg in het donker is het hetzelfde verhaal. Alsof je licht geeft, ik doe dat nog wel maar Anne zeker niet meer.
Wij gebruiken de app ‘maps.me’. Zodra je wifi hebt download deze app de kaart van de plek waar je bent. Zo kan je offline altijd de weg vinden. De weg naar de brug is heel makkelijk. Het is eigenlijk alleen maar rechtdoor en langs het meer, maar een kaart is toch wel handig omdat je soms moet oversteken.
Wij waren ruim 3 uur voor zonsondergang bij de brug. Op dat moment waren we één van de weinige toeristen. Rond zonsondergang komen de toeristen opeens allemaal tevoorschijn. Wil je dus nog een beetje een authentieke ervaring op de brug, ga er dan wat eerder heen.
Onwijs veel locals wilden met ons op de foto. Bij één groep jongens hebben we denk ik wel een kwartier gestaan, zijn we van iedere hoek met hun erbij, met tien verschillende telefoons gefotografeerd. Soms loop je gewoon en dan wordt er opeens een camera in je gezicht geduwd. Dit maakte voor ons de ervaring juist heel leuk. Na alle fotoshoots zijn we beneden bij de brug heerlijk in het zonnetje gaan zitten en hebben gewacht op de zonsondergang. Dit was zeker de moeite waard.
Het gebied rondom het paleis
De belangrijkste pagodes om te zien liggen eigenlijk allemaal bij elkaar en zijn lopend goed bereikbaar. Zit je hotel vlakbij waar wij zaten pak dan de fiets of scooter naar dit gebied. Wij gingen lopen en dat was mega ver. In Nederland denk je ohh, die 5km lopen we wel even, maar hier met de hitte is dat niet te doen. We waren al kapot voordat we aankwamen.
De meeste pagodes kan je gratis bezoeken. Voor het paleis, het teakhouten Shwenandawkloosyer, de Kutodawpagode, Sandamunipagode en de Atumshiklooster moet je betalen. Echter kwamen wij er ook bij een paar gratis naar binnen. Je kunt hiervoor een combi ticket kopen van 10.000 kyat (€6,20). Met dit ticket kan je ook andere pagodes en Inwa bezoeken. Er zijn geen losse tickets te koop voor de bezienswaardigheden.
Kutodawpagode
De pagodes zien er allemaal anders uit. Wij vonden de houten pagode (Shwenandawklooster) het mooist.
Atumashiklooster vonden wij niks aan. Van buiten ziet het er mooi uit maar van binnen is het een grote lege ruimte met niks.
Je kunt je zeker wel een ochtend vermaken met het bezoeken van deze pagodes.
Het paleis hadden wij heel anders verwacht. Alleen via de oost kant kan je als toerist naar binnen. Je moet hier je paspoort achterlaten zodat ze weten dat je ook weer terug komt. Vanaf de entreeport is het 1 km lopen naar het paleis. Hier kan je ook een fiets huren of achterop bij een scooter. Wij hadden verwacht dat het een super groot park zou zijn met in het midden het paleis. Echter wonen hier gewoon mensen en was er geen park. Het paleis was mooi om te zien en gaf een rustgevende sfeer met zich mee. Daarna hebben we nog een half uurtje liggen zonnen op een sportveldje ergens in een zijstraatje.
Dit hebben wij allemaal in twee dagen gedaan. Zie hieronder de reisvideo van Mandalay en Bagan.
